Δεν είσαι η ηλικία σου,

ούτε το νούμερο των ρούχων σου.

Δεν είσαι ένα νούμερο στη ζυγαριά,

ή το χρώμα των μαλλιών σου.

Δεν είσαι τ’όνομά σου,

ή τα λακκάκια στα μάγουλά σου,

είσαι όλα τα βιβλία που διάβασες

και όλα τα λόγια που είπες,

είσαι η βραχνή πρωινή σου φωνή

και όλα τα χαμόγελα που προσπάθησες να κρύψεις,

είσαι ίδιος η γλύκα του γέλιου σου,

και όλα σου τα δάκρυα,

είσαι τα τραγούδια που λες δυνατά,

όταν ξέρεις ότι είσαι ολομόναχος,

είσαι τα μέρη στα οποία βρέθηκες

και εκείνο, το μοναδικό, που αποκαλείς “σπίτι”,

είσαι τα “πιστεύω” σου

και οι άνθρωποι που αγαπάς,

είσαι οι φωτογραφίες στο υπνοδωμάτιό σου

και το μέλλον που ονειρεύεσαι,

είσαι φτιαγμένος από τόση ομορφιά

αλλά φαίνεται ότι το ξέχασες,

τη μέρα που αποφάσισες πως σε ορίζουν

όλα εκείνα που δεν είσαι!