Το ποίημα «Πέρασα» της Κικής Δημουλά. Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου Περπατώ και νυχτώνει. Αποφασίζω και νυχτώνει. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Υπήρξα περίεργη και μελετηρή. Ξέρω απ’ όλα. Λίγο απ’ όλα. Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε. Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Πέρασα μέρες με βροχή, εντάθηκα πίσω απ’ αυτό το συρματόπλεγμα το υδάτινο υπομονετικά κι

Το ποίημα «Η Άνοιξη» του Γιάννη Ρίτσου Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστους κι ανόρεξους ή αδιάφορους – απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει. Το φως επιστρέφει απ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο, παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα

Ολόκληρο το ποίημα του Χρήστου Λαζαρόπουλου όπως σας υποσχέθηκα. «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ». Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου Η Γυναίκα γιορτάζει καθημερινά Στην αγκαλιά του πατέρα της Στα γόνατα του παππού της Φορώντας τα ρούχα της μαμάς της Πειράζωντας τον αδελφό της Λέγοντας το καλύτερο μάθημα στη δασκάλα της Αγκαλιάζοντας τον φίλο της στο νηπιαγωγείο Κρατώντας τη σημαία στο σχολείο της Φιλώντας το πρώτο φλερτ της Γίνοντας Γυναίκα στον πρώτο Έρωτά της Όταν

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με το ποίημα "Έναστρη" του Μίλτου Σαχτούρη από την ποιητική του συλλογή «Καταβύθιση», που μου το ζήτησε μια από εσάς που με ακολουθείτε και μου προτείνετε τόσο όμορφα ποιήματα 💛. Γράψτε μου στα σχόλια ένα αγαπημένο σας ποίημα που σας έρχεται στο μυαλό με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου Έναστρη εσύ στη μίαν άκρη εγώ στην άλλη της

Να την αγαπάς την Άνοιξη Όχι μόνο για τα όμορφα και τα ανάλαφρα ρούχα που φοράς, αλλά και για την Αναγέννηση που σε κάνει να ζεις

Η “ΑΝΟΙΞΗ” του Κώστα Καρυωτάκη και με χρωματιστά μπουφάν καλοπιάνουμε το ξαφνικό κρύο, με βεβαιότητα και προσμονή για την Άνοιξη που μπαίνει αμετανόητα παντού γύρω και μέσα μας

Το ποίημα "Not" της Erin Hanson. Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου     Δεν είσαι η ηλικία σου, ούτε το νούμερο των ρούχων σου. Δεν είσαι ένα νούμερο στη ζυγαριά, ή το χρώμα των μαλλιών σου. Δεν είσαι τ’όνομά σου, ή τα λακκάκια στα μάγουλά σου, είσαι όλα τα βιβλία που διάβασες και όλα τα λόγια που είπες, είσαι η βραχνή πρωινή σου φωνή και όλα τα χαμόγελα που προσπάθησες να κρύψεις, είσαι ίδιος

Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα από τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ του Μακρυγιάννη ενθουσιάστηκα με την ταπεινότητα , την αμεσότητα την είλικρίνεια και το σεβασμό προς τον εαυτό του, τη γλώσσα μας και την αλήθεια. Το μοιράζομαι μαζί σας. Χρόνια πολλά με ευ-αγγελίες, καλά νέα για όλη την ανθρωπότητα. Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου

«Για τη μίμηση». Για την παγκόσμια ημέρα του θεάτρου, διαβάζω αυτό το ποίημα του Μπρεχτ σε μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη κι είναι σαν να δίνω παράγγελμα στον εαυτό μου. Και μια υπόσχεση σε όλους εσάς που δίνετε αγάπη στο θέατρο όλα αυτά τα χρόνια. Υπόσχεση για «μίμηση αληθινή». Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου Καλλιτέχνες, εσείς που με χαρά σας και με πίκρα παραδίνεστε

Η «Αισιοδοξία» του Κώστα Καρυωτάκη. Απαγγελία: Κατερίνα Διδασκάλου   Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου. Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάσημ’ αυτοκρατορικήν εξάρτυση πρωινού θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ’ ουρανού και με τον ήλιον όπου θα τα διαπεράσει. Ας υποθέσουμε πως είμαστε εκει πέρα,σε χώρες άγνωστες, της Δύσης, του Βορρά·ενώ πετούμε το παλτό